Een bloggerstour: wij hadden ook geen flauw idee wat we ons daarbij moesten voorstellen. Maar De Kleine Ring mocht mee op schoolreisje. In een vette auto, met boeiende mensen en goodie bags naar coole design locaties, dus wij tevreden!
Hoofdinitiatiefnemer Comosie noemt zichzelf een creatieve katalysator. Qué? Een bureau dat een co – creatief netwerk biedt van probleemoplossers op het gebied van design, communicatie en productie. Of zo stelt hun website toch.
En zo kwam de Limblogdesigntour tot leven! Een bloggerstour georganiseerd met de hulp (en vooral centen) van IDE, Different Hotels, Cultuurplatform Design en Groep Jam.
Wat zijn bloggers eigenlijk? Een groepje mensen die een pinterest met tekstjes bijhouden over wat in en hip is en daar ook nog hun geld mee verdienen. De Kleine Ring daarentegen, moet gewoon ouderwets zweten. Met gratis eten, dat wel.

Hipsters AKA bloggers

5 “internationale” bloggers (gewoon Europa hoor) gingen mee op tour.

Em Fexeus, een Stockholms petite verlegen über hipster vrouw, die met haar 35.000 facebook - en 132.000 pinterest - volgers zo wat de toon aangeeft in het design bloggen.
Daniël Nelson blogt in Londen onder de naam Atelier Tally. Wij wouden hem gewoon 3 dagen lang over zijn buikje wrijven en zeggen dat alles goed komt.
Desiree Groenendal is creatieve oprichter van blog Vosgeparis. Sympathieke dame.
Ferry Voorneveld, blogger ad interim voor Another Something, Amsterdam gevestigde blog. Ferry is een wat atypische blogger: ALTIJD enthousiast, ALTIJD iets te vertellen en oprecht geïnteresseerd. Blije vis!
Sarah Van Peteghem, Antwerpse gebaseerd in Berlijn met blog Coco Lapine design. Zag eruit als een fashion blogster, maar geweldig design-/stijlgevoel.
En natuurlijk ondergetekende! 581 volgers!

Eerste dag - nog niet zo moe

De tour begon met zenuwtjes en het oppikken van de bloggers om 8u15 (geeuw) in het Eburon hotel in Tongeren. Wij om 8u15 daar, zij om 8u19. Allemaal in onze Groep Jam geleende auto’s (een witte voor de autoliefhebbers onder jullie) en op naar C- mine in Genk.

Na een introductie geschiedenis over streek en mijngebouwen, een snelle wandeling door de oude mijnschachten en een vluchtige blik in vogelperspectief op het Labyrinth van duo Gijs Van Vaerenbergh, kregen we van Heleen van Cultuurplatform Design een introductie bij de tentoonstelling “Beyond Food & Design”.

Daniel, blogger uit London, vertelde ondertussen dat hij een marketing- en reclamebureau heeft in Londen. Als hobby blogt hij, gewoon omdat hij dan een uitlaatklep voor zijn interesses heeft.
Als hij lui is (wat hij soms is) dan blogt hij over zijn klanten, maar dat doet hij dus liever niet.

30 ontwerpers, afgestudeerd aan verschillende design hogescholen, gingen aan de slag rond 4 thema’s in de voedselcultuur die Limburg kent.
Wij kregen het water in de mond bij het horen van “food food food”.
De bloggers? Die klikten blij weg met hun camera of Iphone. Ieder zijn ding.

We passeerden talrijke installaties van verschillende ontwerpers die zich allemaal bevonden in de oude mijngebouwen van C - mine Genk. Een ervaring voor onze bloggers, die strak, modern en veel wit gewoon zijn.
Wim Buts en echtgenote Hanne Put ontwierpen een zitbank waaruit paddenstoelen groeiden. Wij dachten alvast aan de zakken vol geld die ze naar huis konden slepen als ze dat zouden verkopen aan coffeeshops in Maastricht. De bloggers? Die trokken foto’s.

Vermelding waard: de wolkenmachine van Jan Geboers. Om het in design blog vakjargon te stellen: sjik!

Tour door C - mine gedaan, op naar de C – mine Crib waar I.D.E. zich bevindt, Innovation & Design Euregio. Een platform dat matchmaker speelt voor bedrijven en ontwerpers. Met een rijke databank aan ontwerpers kan I.D.E. snel en effectief de juiste spelers samen zetten. Flink zo!

Hup, daar weer weg en naar het atelier Pieter Stockmans.
U weet wel:

porcelein, porselein, porselijn...
met blauw. Piet Stockmans blauw.

Piet is 28 jaar geleden begonnen met zijn atelier en eigen ontwerpen, en op zijn 75 jaar is hij nog steeds gepassioneerd. Porselein is zijn lievelingsmaterie, hoewel dat voor veel schoonheidsfoutjes zorgt in de ontwerpen. Die foutjes zijn onderdeel, bijna essentie, van zijn ontwerpen. Het moet maar werken, met of zonder fouten, want de bakker is ook niet goedkoop.

Quote van onze Piet: een strand wordt niet gemaakt door 1 steen. De bloggers vielen in katzwijm, in een witte strakke omgeving, dus dat zat wel goed.
Piet Stockmans was een hit bij de bloggers, net zoals hij in Limburg is. En terecht. Blogster Sarah had een champagneglas van Piet Stockmans, heeft dat laten vallen en moest bijna huilen. Ook terecht.

We hadden honger, dus op naar het Poorthuis in Bokrijk. Of moeten we zeggen BKRK?

Igor Philtjens, gedeputeerde toerisme, cultuur en erfgoed van de Provincie Limburg, kwam mee lunchen. Hij wil van Bokrijk weer iets hip maken, met de hulp van architect Bart Lens.
Marjan Reynders (jaja, de dochter van) lunchte ook mee. Fan van De Kleine Ring, topwijf!

Bokrijk, oude ambachten, historie. BKRK, ambachten in een nieuw jasje, innovatie, maar met eerbied en respect voor Bokrijk.

Een workshop in BKRK werd een sweatshop: de bloggers en wij mochten een lederen kaarthouder afwerken en mee naar huis nemen. Leuke attentie van kuppers&wuytens en goedkoper dan Maleisische kinderhandjes.

kuppers&wuytens is een designerduo dat hele leuke dingen maakt, waaronder een houtschuurtje van cortenstaal, een 3D geprinte zitbank en een sleutelketting in zacht leder, gemaakt van jonge springerige Spaanse kalfjes.

Tijd voor een koffiepauze, met koffie en taart geserveerd door Michaël Verheyden en zijn lieftallige vrouw. In hun huis dan nog wel.
Foto’s en selfies waren verboden, behalve voor ons. Wij mochten foto’s trekken van de taart én de kopjes. Maar De Kleine Ring mocht niet mee aan tafel. Dat was weggelegd voor de bloggers, die aan Michaëls lippen hingen.

Wij zochten tevergeefs een T.V. en vonden die niet. Te snel gedacht dat we met hipsters te maken hadden: de t.v. bleek goed weggestopt in een kast.

De bloggers checkten hierna in hun tweede hotel van de week in, het Terhills hotel in Maasmechelen. Statig gebouw, gepast voor European design bloggers met 300.000 volgers.
Maar zelfs met 300.000 volgers moet een mens 3 keer per dag gevoederd worden. Pop up Restaurant Mmmama zorgde voor de afsluiter van de dag op dezelfde locatie als waar deze begon.

TLDR

Dag 1, veel design, veel eten.

Dag 2 – meer moe

Dag 2 van de Limblog Design Tour en wat een feest!
De bloggers (en organisatie) hebben wat last van ons geweldig Belgische weer, maar dat kan de pret niet bederven! Olé illegale medicatie!
Opstaan om 6u30 om de bloggers op te halen in hun poepsjieke hotel, waar ze niet anders konden dan zich minstens een beetje koninklijk voelen. Wij nederige dienaars waren er in ieder geval op tijd om iedereen in te laden in de met witte lak bezette koetsen.

Blogger Ferry wist ons in de auto te vertellen dat hij 2 dagen voor de start van de tour een schema had gemaakt, mét reminders, van wanneer hij van de ene locatie naar de andere moest vertrekken. Blij als een prostituee met glijmiddel toen bleek dat hij niet het openbaar vervoer moest nemen.
En als we het dan toch over glijmiddel hebben: in de auto ging het gesprek van hotelkamers, over trouwen, naar kinderen. Niks design dus.

Het Glazenhuis in Lommel met Jeroen Maes als creatief directeur, was onze eerste stop van de dag. Een cursus glas blazen!

De 5 bloggers mochten hun eigen glas blazen in een workshop. Alweer een workshop die een sweatshop werd. Jeroen zei: “Lommel is de warmste plaats van België, maar het Glazenhuis de warmste plaats van Lommel.” Piet Stockmans zijn quote was beter.

Gert en Nadia stonden de bloggers bij in het glasblazen. De instructies klonken zoals je een kind van 2 jaar uitlegt hoe het op het potje moet. Hielp wel, want glasblazen is niet simpel en vereist zeer veel gelijktijdige handelingen. Niets voor mannen dus. Resultaat: enkele mooie glaasjes én blije bloggers. Die bestaan ook! De Kleine Ring mocht niet mee doen. Niet blij.

Als je wil leren glasblazen, oefen dan met een zak ballonnen.

Van het Glazenhuis gingen we naar Dilsen. De bloggers hadden een blind date in de auto met Bram Bollen, eigenaar en ontwerper van Plan B Architecture en Steven Brouns, eigenaar en ontwerper van Zoink!. Niet gehoord wat ze zeiden, even een dutje gedaan in de auto.

In Dilsen naar Dôme Deco, een Belgisch interieur bedrijf. Voor de rondleiding, eerst: soep, broodjes, schuimwijn en uitleg die we kregen van Stephanie Somers, fan van De Kleine Ring. Dat ze de derde “C” (contemporary, conceptual en...) van het bedrijf vergeten was vergeven we haar dan ook.
De bloggers waren plots ook op schooluitstap: ze moesten een hoekje inrichten met Dôme Deco spullen. Wij zijn even in de zetel gaan uitrusten...

Van Dilsen naar wereldstad Zonhoven en ARTE, familiebedrijf dat bijna 35 jaar mee gaat en behangpapier ontwerpt en fabriceert. Behangpapier in een “Le Corbusier” collectie of behangpapier voor Armani Privé: bedenk het en zij maken het. Uitleg over het tijdsvlak van Le Corbusier konden we niet krijgen.

Foto’s waren verboden in de ontwerpruimte en tijdens sommige onderdelen van het productieproces. Bloggers Desiree en Ferry hebben dan maar een foto gemaakt van de naakte vrouwenposter die op de machines hing. Borsten kunnen ook strak zijn, het moet niet altijd design zijn.

En dan naar HET hoogtepunt van de tour. Cuchara restaurant in Lommel, met als chef Jan Tournier en sommelier Jeffrey Snoeks. De zaak is pas vernieuwd en heeft een strak zwart interieur gekregen met als pièce de resistance de glasgeblazen boom ontworpen door Jeroen Maes van het Glazenhuis. Wij mochten tijdens het glasblazen een stukje van de productie van die boom meemaken en dat was impressionant.

Het strakke zwarte interieur van Cuchara wordt perfect geflankeerd door de geweldige kookkunsten van Jan en zijn team. Van het eerste hapje tot het laatste hoorden we niets anders dan “wauw”, “hmm”, “heerlijk” en “ge eet geen bosbessen met Japanse eetstokjes”. Jeffrey, die er uit zag als een 22 – jarige blanke Prince in de tijd van Purple Rain, voorzag ons op de meest aangename manier van bijpassende wijnen. De Kleine Ring was enorm en welgemeend blij erbij te mogen zijn.

Om af te sluiten met een quote van blogger Ferry: “Ze hebben kinderdromen geoogst en die gemixt met chocolade”.

Dag 3 – kapot en licht ijlend

Dag 3, de laatste van de Limblogdesigntour.

Bloggers ophalen in Carbon hotel in Genk, croissantje stelen, nog een kilo erbij.

Indera, familiebedrijf in Dilsen - Stokkem, wacht op ons. Indera is een zetel – en stoelenfabrikant en ontwerpt en fabriceert alles in Dilsen - Stokkem. De ontvangst gebeurde door Carl Meers, bedrijfsleider, die even snel donuts voor ons gebakken had. De uitleg ging wat de mist in, de donuts gretig de mond in.

De bloggers werden rondgeleid in de fabriekshallen, waar hout binnen kwam en een zetel of stoel buiten ging. Daniel, UK blogger, vroeg zich oprecht positief verwonderd af of het normaal was dat wij Limburgers alles zelf produceerden.
De bloggers weer de sweatshop in: zelf een kussen maken. Het is te zeggen: een stofje kiezen, patroon knippen en één van de 20 naaisters met al werk genoeg moest die kussens dan maar in elkaar flatsen. Bloggers blij, wij weer niet want we mochten niet meedoen. We ontdekken stilletjes aan een patroon....

De karavaan dikke bakken vertrok weer richting Depot Roel Vandebeek in Maasmechelen, van ontwerper (wat anders) Roel Vandebeek. Roel en zijn echtgenote architecte Ingrid leiden ons rond in studio, atelier en woning. Allerlei ontwerpen passeerden de revue en Roel is een manusje van alles. Zijn kinderen worden opgevoed met het credo “alles is mogelijk”. Zij tekenen en papa realiseert. Even wouden wij dat Roel onze papa was.

Koffie, thee en koffiekoeken werden aan een stevig tempo binnen gestoken in Roel zijn keuken en met een volle mond vertrokken we richting Hasselt, Creneau International.

Zenuwachtige Serge Haelterman toonde ons zijn pas in elkaar geflanste presentatie over aanpak en werkwijze van Creneau. Creneau is een ontwerp - en consultancy- reclamebureau dat interieur ontwerp doet, grafisch ontwerp, project management en franchising. Zetels in Hasselt, Antwerpen, Hong Kong, Dubai, Sydney.... Spijtig dat de Limblogtour in Hasselt stopte...

De Sladerij, nieuwe gezonde keet in Hasselt en binnenkort op uw favoriete blog DKR, zorgde voor lekkere lunchjes. Blogster Desiree, de vegetarische met glutenvereisten, was content.

Nog een bedrijfsbezoekje bij Tribu erachteraan geplakt, wederom een Belgisch familiebedrijf. Fancy tuinmeubels.

Terug naar Hasselt. Blogster Sarah afzetten aan het station. Het werd bijna een emotioneel afscheid, onderbroken door het zoeken naar al die goodie bags die niet vergeten mochten worden.
Donûm (geen uitleg vereist) had een glaasje met iets schuimend voor ons klaar staan. De bloggers hadden meer oog voor de aanwezige huisparfums dan voor de Eames stoelen. Overdaad schaadt misschien? De ontvangst was in ieder geval hartelijk en voor het eerst kochten die bloggers eens zelf iets.

Laatste stop, laatste hotel. Yup hotel bleek alles wat Creneau ons beloofd had: kitsch, yuppie, greed, overdaad en aperitief tafeltjes die niet mis zouden staan in Pablo Escobar zijn living.

De dag en Limblog Design tour werd mooi afgerond met een diner geflankeerd door ontwerpers in Kaaiman. Ne simpele hamburger kan er bij Alain Monnens (Industrial Design Alain Monnens), Bram Boo (designer) en Frederik Delbart (designer) altijd in. De bloggers bleven wat een tafel hangen met de designers, wij mixten ons onder het volk om wat te netwerken.

Dat netwerkevent bleek nuttig maar vooral een mooie afsluiter van de tour. Alcohol doet wonderen. Dat bleek ook toen we Serge van Creneau terug zagen. Minder zenuwen, meer uitleg.

De avond eindigde met gesprekken over liefde. Wat wil een mens nog meer? Design zeker?

Een volgende Bloggerstour is sowieso welkom! Het was een eer en genoegen!
Blogster Em Fexeus, met 300.000 volgers, vond dat ook, en dat wil al wat zeggen.

Tot volgend jaar Em, Renaat mist u al.

Bedankt Comosie, Cultuurplatform Design en I.D.E.. En al de rest die geld er tegenaan gooiden.