#25

Nele Reymen

“Quinoa is leven”

WIE
Nele Reymen

WAT
Zeemeermin / Schrijfster

WANNEER
°28.8.1983 — Hasselt

14

Schrijven over een journaliste die al enkele boeken neergepend heeft... We krijgen het Spaans benauwd en schrijven dit stukje op onze porseleinen vriend.
Het feit dat onze fotograaf een erfstuk van wijlen de bomma gemolesteerd heeft, doet daar geen goed aan. Het feit dat Nele daar zeer hartelijk de slappe lach om kreeg dan weer wel.
Heerlijk mens, ook al is ze een beetje een smeerpoes.

5

Niet lezen, toch schrijven

In de baarmoeder bewoog ze nauwelijks, wat er bijna voor gezorgd had dat haar leven vroegtijdig beëindigd werd. Ze besloot ook nog eens om tien dagen langer in moeders buik te blijven dan voorzien was.

6

“Een beetje symboliek voor mijn leven. Ik kom daar allemaal mee weg.”

2
3

In het middelbaar studeerde Nele Latijn – Wiskunde. Uit het hoofd leren was haar ding. Volgens haar leerkrachten was ze goed in talen, dus dat zou ze verder moeten gaan studeren.
“Ik dacht: fuck you, ik ga bewijzen dat ik wel iets met wiskunde kan. Ik word architecte!
Lezen deed ik toen niet veel. Mijn eerste boek was Bridget Jones Diary, gelezen op Erasmus. Zo kwam ik op ideeën en heb ik zelf wat dagboekverhalen gemaild naar vrienden en familie. Die vonden dat ik grappig schreef.”

7

Op een slechte dag is iedereen voor mij een debiel , tot het tegendeel bewezen is.

“Bridget Jones Diary” vermelden als inspiratiebron voor je schrijverstalent, is als Nicole en Hugo bedanken voor het ontdekken van je nachtegalenstem. Kon Nele niet schelen, zij was vertrokken! Woorden schrijven op een witte pagina was iets aanlokkelijker dan lijnen tekenen.

24

“Het laatste jaar van mijn studies ontdekte ik dat schrijven me toch beter af ging dan huizen tekenen. Naïef en fris als ik was heb ik dan mijn dagboekverhaaltjes opgestuurd naar enkele hoofdredacteurs van tijdschriften die ik gegoogeld had, waaronder die van Knack. Ik had geluk dat bloggen net zo opkwam, want de redacteur van de Knack heeft me een vaste blogstek gegeven.”

13
15

Nele kan het nie aan!

Ondertussen behaalde Nele haar diploma architectuur en begon aan haar stage. En ongelukkig dat ze was! Hele middagpauzes uitjanken bij een vriendin. Die moest niet enkel haar gezaag aanhoren, maar ook nog eens haar plannen tekenen zodat ze die kon meenemen en voorstellen als “haar” werk. Ze kwam er weer mee weg…
Van een Knack blogpost rolde ze in een vaste Flair column. Na 150 columns vond Nele het tijd voor een boek. Ambitie 1.0!

18

De Knack is een serieus blad. Da’s mijn kans om te tonen wat ik kan.

20

Wederom googelen naar uitgevers, langsgaan met haar columns, boekcontract op zak! Voor geluk word je geboren...
Nog even ontslag nemen op haar architectuur stage. Omdat ze daar toch niks belangrijks te doen had en haar baas het allicht ook geen groot verlies vond, mocht ze onmiddellijk vertrekken.
En zo maakte het meisje dat nooit echt gelezen had, van schrijven haar beroep.

21
22

VINGER IN DE KEEL

“Toen ik ontdekte dat ik kon schrijven, was dat echt een ontlading voor mij. Dat schrijven nu mijn beroep is, maakt mij gelukkig. Ik moet nooit met tegenzin gaan werken.
Ook al niet omdat ik werk van achter mijn bureau, met zicht op de kleine ring van Hasselt, in mijn appartement dat ik boven mijne stand huur.”

12

Dat appartement kon ze zich, aan het begin van haar schrijfcarrière, nog niet permitteren. Even heeft ze geleefd op spaarcenten en het loon van halftijdse lerares voor anderstaligen.
Of ze dan alles over heeft voor “de kunst”?
“Dat vind ik zo een bullshit! Iedereen doet al eens iets commercieel, maar is dat daarom minder “kunst”?
Ik doe niks wat ik niet leuk vind, ook niet voor het geld. Maar sommige dingen betalen nu eenmaal beter dan anderen.”

26

Ondertussen heeft Nele wel een paar boeken geschreven. Het zou “tof” zijn moest ze ooit een bestseller schrijven.
“Toen ik de eerste keer zei dat ik een boek zou schrijven, keken de mensen precies wat raar. Zo van: die denkt ook dat ze iets kan. Ofwel zat dat in mijn hoofd...
Maar nu heb ik al drie boeken geschreven en vind ik zelf wèl dat ik auteur ben. Ter bevestiging: ik heb een tatoeage met drie streepjes op mijn pols. Voor ieder boek één.
Een boek schrijven is trouwens iets dat je best in één ruk doet, en niet in stukjes. Een beetje zoals op dieet gaan. Als je wil afvallen steek je NU je vinger in je keel.”

10
9
30

Da wist ge nog nie hé

Wat Nele niet in één ruk doet, is opruimen. Haar bad-, kleed- en slaapkamer kan best beschreven worden als iets waarin een kat haar jongen zelfs niet vindt.
“Tanken, kuisen, de was doen, de kattenbak proper maken (arme Franky) en koken doe ik niet graag. Ik kook zelfs nooit. Ooit was mijn middageten een tas koffie en een zak chips. Ja, samen... Ik had niks in huis.
Mijn kleerkast is eigenlijk meer een circulatie van dingen die ik tegen kom en nog kan aantrekken. Gewoon geen tijd om op te ruimen.”

16
27

Ik eet nog liever quinoa , dan iets te doen wat ik niet graag doe.

31

Verzamelen doet Nele niet, behalve de dingen die zouden moeten weggegooid worden. Opruimen van de oude auto om plaats te maken voor de nieuwe (de tank was leeg): 12 flessen water, 6 vervallen blikjes ice tea, 3 paar schoenen , 9, 45 euro aan kleingeld, een deken en 3 (ongebruikte) tampons.
Die bijnaam bij de scouts, Zorgeloze Serval, begrijp je dan nu?

34
35

Wedstrijd

Nele verdient 1 euro netto per verkocht boek. En toch geeft ze een gesigneerd exemplaar van haar laatste boek “Verloren Brood” weg.
Stuur je naam naar hallo@dekleinering.be, misschien joepie!

http://www.nelereymen.be

Klik hier gratis.

Facebook Instagram TikTok LinkedIn

FOTOGRAFIE Renaat Nijs Renaat Nijs

TEKST Cleo Hendriks Cleo Hendriks

GEPUBLICEERD 18 januari 2016